Początki radia samochodowego
Czy wiesz, że historia radia samochodowego w Europie miała swój początek wtedy, kiedy zawiązywał się koncern Auto Union? Dzisiaj trudno sobie wyobrazić podróżowanie samochodem, w którym nie ma radia, ale kiedyś …
W czasie kiedy tranzystory i układy scalone nie były powszechne (bo ich jeszcze nie wynaleziono - pierwsze trzy patenty tranzystora zostały udzielone w 1928 r. w Niemczech Juliusowi Edgarowi Lilienfeldowi. On jednak prawdopodobnie nie wykorzystał swoich projektów i tranzystora nie skonstruował - dopiero eksperyment przeprowadzony w latach 90. XX wieku wykazał, że jeden z nich działałby prawidłowo. Pierwszy tranzystor został skonstruowany 16 grudnia 1947 r. w laboratoriach firmy Bell), istotnym do rozwiązania problemem na drodze do zbudowania samochodowego radia było rozmieszczenie delikatnych lamp elektronowych i ich zasilanie, poprzez wykorzystanie przetwornicy zasilanej z akumulatora).
Podczas wystawy techniki radiowej w Berlinie, 19 sierpnia 1932 roku został zaprezentowany pierwszy model radia przeznaczonego do montażu w samochodzie – był to wyprodukowany przez firmę Ideal (nazwa Blaupunkt jako nazwa firmy została wprowadzona w 1938r,) model AS-5 ( Autosuper 5).
W 1932 r. zadebiutowało pierwsze radio samochodowe - wyprodukowany przez firmę Ideal (późniejszy Blaupunkt) - model Autosuper 5.
Radio to było montowane w modelu Studebaker. Zaprezentowany egzemplarz ważył 12 kg. Miało też spore rozmiary (objętość zajmowanej przez niego przestrzeni wynosiła ok. 10 dm3). Jego duża masa wykluczała montaż w desce rozdzielczej, zatem sterowanie umieszczono na kolumnie kierowniczej.
Sterowanie radia AS-5
Radio odbierało fale średnie i długie. Antenę odbiorczą stanowiła linka antenową , umocowana pod dachem samochodu lub pod listwą progową.
Jego cena wynosiła 465 marek niemieckich (DM) – co stanowiło równowartość ok. 1/3 ceny małego automobilu, nic więc dziwnego, że sprzedano go zaledwie w 400 egzemplarzach. Musiało upłynąć trochę czasu zanim radio samochodowe przestało być symbolem przynależności do automobilowej elity.
Miniaturyzacja postępowała w szybkim tempie, jeden z kolejnych modeli tej marki Blaupunkt 7A79 (1939 r.) miał już znacznie mniejsze rozmiary (30cm x 15cm x 20 cm) i ważył ok. 6 kg. Również cena była niższa – 330 DM
Radio Blaupunkt 7A79
Do wybuchu wojny swoje odbiorniki na rynku niemieckim wprowadziły jeszcze firmy Philips, Siemens, Telefunken (1934 r.), Körting, Mende (1935) Lorenz (1939)
A jak wyglądał rozwój techniki „car audio” za oceanem ?
Informacje, które odnalazłem w zakamarkach globalnej pajęczyny, podają informację o radiu zamontowanym przez szefa szkolnej rozgłośni radiowej w Chicago, 18-letniego George’a Frost w samochodzie Ford – T (1922 r. – zdjęcie poniżej)
Ile miejsca zajmowało ówczesne radio można zobaczyć na kolejnym zdjęciu (1922r.) Jak widać było ono całkiem sporych rozmiarów – wybierając się w podróż można było zapomnieć o bagażach.
Pierwszym produkowanym seryjnie produkowanym radiem było Philco Transitone, wyprodukowane przez Philadelphia Storage Battery Company w 1927 r. (zdjęcie poniżej)
Radio Philco Transitone
W 1930 r. Firma Galvin Manufacturing Corporation w Chicago wyprodukowała radio samochodowe o nazwie “ Motorola” model 5T71. Sprzedawane w cenie 110 - 130$ stało się ono sukcesem produkcyjnym firmy, która później od nazwy produktu przyjęła nazwę marki „Motorola”.
Warto również wspomnieć modelu "Roamio" firmy Crosley wyprodukowanym w 1930r.
Produkowane w kolejnych latach modele odbiorników radiowych były coraz nowocześniejsze. Po II Wojnie Światowej zaczęto je instalować w desce rozdzielczej samochodu, a dostrajanie odbioru odbywało się przy pomocy wariometru. W roku 1952 po raz pierwszy zastosowano przyciski umożliwiające przełączanie się pomiędzy wcześniej ustawionymi częstotliwościami. Kilka lat później pojawiła się funkcja umożliwiająca automatyczne wyszukiwanie stacji radiowych, a pod koniec lat 50. odbiorniki zaczęto wyposażać w tranzystory, dzięki którym stały się lżejsze, mniejsze i zużywały mniej prądu, a stąd już nastąpił błyskawiczny rozwój radioodbiorników samochodowych.
W roku 1960 pojawił się model „Westerland” – radio, które można było wyjąć z samochodu i zabrać ze sobą np. na niedzielny piknik. Pięć lat później na rynek trafił pierwszy magnetofon samochodowy dający możliwość odtwarzania taśm (Compact Cassette).
Radio „Westerland” firmy Blaupunkt
Z biegiem lat następował dalszy rozwój techniczny, jednak w drugiej połowie lat sześćdziesiątych kończy się wspólna oś czasowa dla rozwoju techniki radiowej w motoryzacji i koncernu Auto Union. Trzy lata później Auto Union wypuszcza na rynek ostatnie egzemplarze samochodu DKW Munga (1968 r.).
Na szczęście dla przeciętnego automobilisty wraz z upływem kolejnych lat, „najlepszy przyjaciel w czasie długich podróży” dalej się rozwijał i brzmiał coraz lepiej … (w roku 1969 Blaupunkt zaprezentował pierwsze na świecie radio stereofoniczne).
A czy Ty masz w swoim wspaniałym pojeździe radio? Jeśli nie to nic straconego – może po przeczytaniu tego artykułu nabierzesz chęci na wyposażenie go w podobny odbiornik?
Źródła i materiały fotograficzne:
- http://www.radiomuseum.org
- http://www.blaupunkt.com/pl/company_1.asp
- http://www.weddingsetc.co.za/
- http://www.forumfuscabrasil.com
- http://users.skynet.be/antique.autoradio/Blaupunkt/Blaup_01_Intro/Blaup_01-Intro.htm